หลายท่านที่ติดตามแฟนเพจ OhLifeStory คงสงสัยว่าครูโอ๋หายไปไหน ทำไม่หยุดโพสต์ไปตั้งเกือบ 3 เดือน
ก่อนอื่นต้องขออภัยที่หยุดโพสต์ไปโดยไม่บอกไม่กล่าวกันเลย
ตอนแรกว่าจะไม่เล่าให้ฟังในนี้แล้วเชียว เพราะพูดไปก็เหมือนแก้ตัว แต่ไม่เล่าก็ไม่รู้เรื่องเนอะ
ที่จริงไม่ได้หายไปไหนเลยค่ะ ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่บ้าน ดูแลคุณแม่
ถ้าใครจำได้ ครูโอ๋เคยหยุดโพสต์ไปช่วงหนึ่ง เพราะต้องดูแลคุณแม่ซึ่งเกิดอุบัติเหตุรถยนต์ จนกระดูกสันหลังทรุด ต้องนอนติดเตียงลุกขึ้นเองไม่ได้ไป 1 เดือนเต็มๆ
หลังจากคุณแม่ลุกขึ้นได้ ครูโอ๋ก็กลับมาโพสต์ต่อ แต่เป็นการเขียนโพสต์ที่ต้องทรมานตัวเองอย่างหนัก
ในเวลานั้น ถึงคุณแม่จะดีขึ้นบ้างแล้ว แต่ก็ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เต็มที่ และยังต้องไปหาหมอทุกสัปดาห์ บางสัปดาห์ก็ 1 ครั้ง บางสัปดาห์ก็ 2-3 ครั้ง
ด้วยความที่ต้องนอนติดเตียงมาเป็นเดือน คุณแม่ก็เริ่มอยากไปวัดทำบุญ ตามที่เคยทำเป็นประจำมาหลายสิบปี รวมทั้งอยากไปเปิดหูเปิดตานอกบ้านบ้าง
ครูโอ๋จึงได้รับบุญดูแลคุณแม่ไปเต็มๆ ทั้งเรื่องหาหมอ พาไปทำบุญ พาไปเปิดหูเปิดตา แถมยังทำอาหารให้คุณแม่ทานด้วย
หน้าที่แม่ครัวนี่เป็นหน้าที่ที่ภูมิใจมากกกก เพราะจากที่แทบไม่เคยทำกับข้าว เดี๋ยวนี้เริ่มทำเป็นหลายอย่างแล้ว
อย่างเมื่อวานทำ น้ำพริกกะปิ ปลาทูทอด มะเขือยาวชุบไข่ ไข่เจียวชะอม ผักต้ม&ย่าง ยำมะม่วง ปลานิลทอดกระเทียม เต้าหู้ผัดถั่วงอก และยอดฟักแม้วผัดน้ำมันหอย ส่วนเช้าวันนี้ทำ กุ้งอบวุ้นเส้น และข้าวต้มกระดูกหมู (ขออวดหน่อยนะคะ อิอิ)
พอครูโอ๋ต้องทำหลายๆ อย่างพร้อมกัน (รวมทั้งงานด้วย) เวลาว่างจึงเหลือน้อยลง
กว่าจะได้เริ่มเขียนโพสต์ก็ดึกแล้ว ต้องอดตาหลับขับตานอนเพื่อจะเขียนข้อคิดให้ได้ทุกวัน จนตนเองป่วย เลยตัดสินใจเลือกดูแลแม่เป็นหลักดีกว่า จึงเว้นวรรคการเขียนไปเลยค่ะ
ถึงแม้วันนี้จะพอมีเวลากลับมาเขียนโพสต์อีกครั้ง แต่ก็คงไม่สามารถโพสต์ทุกวันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เพราะยังมีภารกิจเรื่องการดูแลคุณแม่อยู่เช่นเดิม
ตอนนี้ครูโอ๋ขอเขียนรายสะดวกแล้วกันนะคะ วันไหนพอมีเวลาก็เขียน ไม่มีเวลาก็อาจจะหยุด หรือไม่ก็เอาของเก่ามาโพสต์ใหม่
และอาจเปลี่ยนแนวเขียนเป็นแบบที่สบายๆ (สบายผู้เขียน) คือคิดอะไรออกก็โพสต์ โดยใช้รูปตามที่มี ไม่ได้แต่งรูปทำ Infographic เหมือนเดิม
ถึงจะไม่ได้เขียนบ่อยๆ แต่ก็ยังคิดถึงผู้ติดตามเสมอนะคะ
ด้วยความรักความปรารถนาดีค่ะ
ครูโอ๋ ชุลีพร ช่วงรังษี
http://bit.ly/2lLcvi3